Herman Loos is een boerenzoon, afkomstig van Den Hoek, toen die nog van Kalmthout was. Intussen woont hij al meer dan 35 jaar in centrum Kalmthout. Hij studeerde arbeids- en organisatiepsychologie aan U Gent en was daarna aan de slag bij Duracell en consulting bedrijven voor personeelsbeleid.
Op zijn 65ste is hij nog lang niet aan rust toe. Meer dan voltijds is hij als vrijwilliger in de weer met de begeleiding van nieuwkomers. En je vindt hem ook bijna dagelijks als vrijwilliger in de cafetaria van het Arboretum.
wereldprobleem, dat we niet lokaal gaan oplossen. Maar we kunnen – en moeten – ons wel lokaal engageren om mensen die in ons “gastvrij Kalmthout” belanden, fatsoenlijk te onthalen. Dan volstaat het niet om vluchtelingen even tijdelijk onderdak te geven. We moeten zorgen voor huisvesting, werk, sociale integratie met o.a. taallessen, begeleiding bij tewerkstelling, cultuurdeelname...”
Herman voegt de daad bij het woord. Voor mensen die de taal niet beheersen, onze cultuur niet kennen, is elk contact met “het systeem” een verwarrende, vaak bedreigende gebeurtenis. Dan wordt “buddy” Herman overstelpt met “Herman, help mij!” Herman dreigt overbelast te geraken. Maar: “Ik overleef door af en toe een succes”.
Al jaar en dag is hij bezorgd – en steeds moedelozer - over de schande van Gaza. Na meer dan 40.000 slachtoffers is er nog steeds geen einde in zicht. Schaamteloos blijven de machtspotentaten sjacheren over staakt-het-vuren, terwijl ze scholen en ziekenhuizen laten bombarderen. Herman ergert zich: “Mensen die de gruwel konden ontvluchten en bij ons belanden, worden vaak met grote argwaan bejegend. Als het al niet verborgen of open racisme is.”
Hij hoopt dat Kalmthout zich op 13 oktober echt gastvrije, verdraagzame en vriendelijke gemeente zal tonen. Daarvoor komt hij op als kandidaat van Groen-Vooruit.
Reactie plaatsen
Reacties